-
1 ῥαίστωρ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ῥαίστωρ
-
2 ῥαίω
Grammatical information: v.Meaning: `to smash, to break to pieces, to shatter' (ep. Il.).Derivatives: ῥαιστήρ, - ῆρος `hammer', f. (Σ 477; after σφῦρα?), m. (AP 6, 117), gender elsewhere unknown (A. Pr. 56, Call. Dian. 59 a.o.); ῥαιστήριος `shattering, destroying' (A. R., Opp.); ῥαίστωρ κραντήρ (= `boar's tusk') H. Several compounds in - της, z.B. θυμο-ρραίσ-της `life-destroying' (Il.), κυνο-ρραίσ-της `dog louse' (ρ 300, Arist.); vgl. Fraenkel Nom. ag. 1, 44 w. n. 1.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Rhiming to the in sense close παίω, πταίω, also κναίω, ψαίω; the - σ- in ῥαισθῆναι etc. can be analogical. Etymology unknown; hardly a cross of ῥήγνυμι and παίω. Earlier explanations (Skt. ríṣyati `sustain damage', sráṃsate `lapse') in Bq and Hofmann Et. Wb. s.v.; also WP. 2, 345f.Page in Frisk: 2,640Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥαίω
См. также в других словарях:
ραίστωρ — και ῥάστωρ Α (κατά τον Ησύχ.) «κραντήρ». [ΕΤΥΜΟΛ. < ῥαίω «καταστρέφω, συνθλίβω» (πρβλ. μέλλ. ῥαίσω) + επίθημα τωρ (πρβλ. ψαίσ τωρ)] … Dictionary of Greek
